Szybszy zwrot vat es doradztwo

Naliczony VAT a koszty uzyskania przychodu

W odliczeniu podatku VAT oraz w zaliczeniu wydatku do kosztów chodzi – ujmując rzecz w dużym uproszczeniu – o to samo: o związek z działalnością gospodarczą.

Czy jednak faktycznie reguły decydujące o prawie do odliczenia podatku VAT, a z drugiej strony o możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów są tożsame?

Okazuje się, że nie.

W spornej sprawie organy podatkowe zakwestionowały rzetelność faktur wystawionych przez cztery różne podmioty na tego samego podatnika. W przekonaniu organów sporne faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a podmioty w nich wymienione nie wykonywały operacji gospodarczych w nich wykazanych. To oznacza, że faktury te stwierdzały czynności, które nie zostały dokonane. Fakt, że dane zawarte w fakturach są nieprawdziwe uzasadnia pozbawienie podatnika prawa do zaliczenia wydatków w nich wykazanych do kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji wszystkie kwestionowane faktury nie stanowią w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: UPDOF)  podstawy do zaliczenia wydatków z nich wynikających do kosztów podatkowych.

Naliczony VAT a koszty uzyskania przychodu

Podatnik nie zgodził się ze stanowiskiem organów twierdząc, że te nie zakwestionowały dokonywania przez niego zakupów towarów, dysponowania nimi i wykorzystywania w działalności. Wskazał, że transakcje odbywały się na giełdach samochodowych, tj. w miejscach, w których brak jest możliwości weryfikacji jakichkolwiek danych sprzedawcy widniejącego na fakturze, a jedynym kryterium decydującym o rzetelności kontrahenta jest oferowany przez niego towar i aktualne zapotrzebowanie. Analogiczny stan faktyczny, był już przedmiotem orzeczenia WSA, na co również podatnik zwrócił uwagę. W wydanym orzeczeniu sąd stwierdził, że podatnik miał prawo do odliczenia VAT naliczonego ze spornych faktur, a pomimo to organy zakwestionowały przedmiotowe faktury w zakresie możliwości zaliczenia ich w koszty [1].

W wydanym orzeczeniu WSA w Warszawie przychylił się do stanowiska podatnika. Sąd podkreślił, iż organ nie zakwestionował nabycia towaru przez skarżącego, transakcje zatem miały miejsce. Organ nie kwestionował również, że nabyte towary miały związek z czynnościami opodatkowanymi. Ponadto kwestia rzetelności faktur za okres objęty postępowaniem została poddana ocenie w zakresie związanym z odliczeniem na ich podstawie podatku od towarów i usług i rozstrzygnięta została na korzyść podatnika [2].

W opinii sądu WSA powyższe orzeczenie ma znaczenie także w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z tych samych faktur VAT. Przypomniał, że wymogi dokumentacyjne w zakresie wykazania tytułu do odliczenia VAT są wyższe dla celów tego podatku aniżeli dla podatku dochodowego.

Oczekiwania organów wobec  skarżącego, by prowadził drobiazgową i głęboką weryfikację podmiotów, które sprzedawały mu towary na giełdzie samochodowej, jest zdaniem sądu zbyt daleko idące oraz nieuzasadnione. Konkludując sąd zajął stanowisko, zgodnie z którym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie ma on prawa zaliczyć wydatków ze spornych faktur do kosztów podatkowych.

Dobra wiara podatnika

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone wyroki i oddalił skargi [3].

W przekonaniu NSA wyrok sądu I instancji narusza przepis art. 22 ust. 1 UPDOF. Przepis ten wskazuje, że nie ma znaczenia czy podatnik w sposób zawiniony czy niezawiniony dokonuje rozliczenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie nierzetelnych faktur. Na gruncie podatku dochodowego orzecznictwo jest takie, że świadomość strony skarżącej (lub jej brak) – czyli tzw. dobra wiara podatnika o oszukańczych praktykach kontrahenta jest nieistotna.

Kategoria dobrej lub złej wiary ma znaczenie na gruncie podatku od towarów i usług (znajduje to silne umocowanie w orzecznictwie TSUE), ale te zasady nie mają zastosowania do podatku dochodowego.

Prawomocny wyrok zezwalający podatnikowi na odliczenie VAT ze spornych faktur nie ma znaczenia na gruncie ustawy o PIT w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków wynikających z tych samych faktur. Dobra czy zła wiara jest istotna na gruncie podatku od towarów i usług, ale te zasady nie mają zastosowania do podatku dochodowego. Z kwestionowanych faktur podatnik ma prawo odliczyć VAT, natomiast nie ma prawa wydatków z tych faktur zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.


[1] Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 lutego 2017 r., sygn. akt: III SA/Wa 118/16.

[2] Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 września 2019 r. , sygn. akt: III SA/Wa 51/19.

[3] Wyrok NSA w dwóch połączonych sprawach  sygn. akt: II FSK 593/20 i II FSK 547/20.

Jeżeli zastanawiacie się Państwo nad kompleksowym przeszkoleniem z zakresu podatku VAT – zapraszamy do skorzystania z oferty szkoleniowej Kancelarii ES-Doradztwo.

Podczas szkoleń kładziemy nacisk na ich praktyczny aspekt – stąd spotkania mają charakter warsztatowy. Prowadzimy je w formule on-line, stacjonarnej lub hybrydowej.

Program jest każdorazowo opracowywany pod potrzeby konkretnego klienta, a zatem macie Państwo wpływ na jego ostateczny kształt i to Wy decydujecie o tym, jakie zagadnienia zostaną omówione podczas spotkania.

Jeżeli jesteście Państwo zainteresowani naszą ofertą szkoleniową, prosimy o wysłanie krótkiej wiadomości na maila: kontakt@es-doradztwo.pl z podaniem:

  • wstępnie wybranego tematu szkolenia,
  • ilości uczestników,
  • oraz formuły w jakiej szkolenie ma zostać przeprowadzone (stacjonarne/on-line/hybrydowe).

Podanie tych danych pozwoli nam przygotować ofertę szkoleniową.

 

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top