Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne ES Doradztwo

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne – zasady rozliczania

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne (WTT) to szczególna postać transakcji łańcuchowych. Relacja między tymi dwoma pojęciami kształtuje się w ten sposób, że każda wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna jest transakcją łańcuchową. Każda transakcja łańcuchowa natomiast jest wewnątrzwspólnotową transakcją trójstronną. Z przedstawionej zależności wynika szereg konsekwencji w zakresie zasad rozliczania transakcji trójstronnych.

W przygotowanych artykule wskażemy jak prawidłowo rozliczyć oraz udokumentować wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne. Także te z nich, które są realizowane w ramach procedury uproszczonej.

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne – definicja

Zagadnienie to regulują przepisy art. 135-138 ustawy o VAT.

Wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna to taka transakcja łańcuchowa, w której występuje trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich. Pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności.

Co istotne – przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. A zatem transport organizuje pierwszy, bądź drugi w łańcuchu podmiot.

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne – zasady rozliczenia

Polski podatnik VAT-UE kupuje od niemieckiego podatnika VAT-UE znajdujący się na terytorium Niemiec towar i sprzedaje go francuskiemu podatnikowi zarejestrowanemu na VAT-UE. Towar ten jest bezpośrednio przesyłany z Niemiec do Francji. Transakcja taka stanowi wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną.

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne - przykład 1

W przedstawionym przykładzie w transakcji uczestniczą trzy podmioty:

A – podatnik z Niemiec,
B – podatnik z Polski,
C – podatnik z Francji.

Z uwagi na przyjęte warunki realizacji poszczególnych transakcji B jest podmiotem pośredniczącym organizującym transport, a zatem:

  • dostawą ruchomą jest dostawa do podmiotu pośredniczącego (dostawa pomiędzy podmiotem A a podmiotem B) więcej na temat podmiotu pośredniczącego piszemy tutaj,
  • dostawa pomiędzy podmiotem B i C jest dostawą następującą po dostawie ruchomej i jako taka opodatkowana jest w państwie zakończenia transportu towarów – czyli w naszym przykładzie będzie to Francja.

W konsekwencji:

A – rozpozna WDT z terytorium Niemiec (nabywcą będzie podmiot B);
B – rozpozna WNT na terytorium Francji oraz sprzedaż krajową do podmiotu C na terytorium Francji;
C – rozpozna zakup krajowy na terytorium Francji od podmiotu B.

W taki sposób kształtują się zasady rozliczenia WTT bez zastosowania przewidzianej przepisami ustawy o VAT procedury uproszczonej.

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne – procedura uproszczona

Ta sama sytuacja przedstawiona w omówionym powyżej Przykładzie 1, po zastosowani procedury uproszczonej będzie rozliczona w sposób następujący:

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne - przykład 2

Wskutek zastosowania procedury uproszczonej:

  • wewnątrzwspólnotowe nabycie we Francji jest wykazywane przez francuskiego nabywcę;
  • brak opodatkowania transakcji pomiędzy pośrednikiem a ostatecznym nabywcą jako dostawy krajowej na terytorium Francji;
  • polski pośrednik wykaże transakcję wewnątrzwspólnotowego nabycia w polskiej deklaracji jedynie w kwocie netto. Nie będzie się to jednakże wiązało z rozliczeniem podatku należnego. W praktyce na polskim pośredniku będą więc ciążyły jedynie obowiązki ewidencyjne i dokumentacyjne.

A – rozpozna WDT z terytorium Niemiec (nabywcą będzie podmiot B);
B – nie rozlicza WNT na terytorium Francji oraz sprzedaży krajowej na terytorium Francji;
C – rozpoznaje WNT na terytorium Francji.

Warunki zastosowania procedury uproszczonej w transakcji WTT

Zastosowanie procedury uproszczonej wymaga łącznego spełnienia warunków wskazanych w przepisie art. 135 ust.1 pkt 4 ustawy o VAT.

Zgodnie z powołanym przepisem dla zastosowania procedury uproszczonej konieczne jest aby:

  • dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
  • drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,
  • drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
  • ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
  • ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Wskazać należy, że zastosowanie procedury uproszczonej jest uprawnieniem podatników, a nie ich obowiązkiem. Zatem, nawet jeśli są spełnione warunki dla zastosowania uproszczenia podatnicy – strony transakcji – nie muszą z nich skorzystać. Wówczas rozliczają transakcję trójstronną na standardowych warunkach (omówionych w Przykładzie 1).

Obowiązki drugiego w kolejności podatnika uczestniczącego w transakcji trójstronnej rozliczanej w procedurze uproszczonej

Drugi w kolejności podatnik biorący udział w WTT jest podmiotem, który zdecydowanie najbardziej korzysta z procedury uproszczonej. W związku z tym obowiązujące przepisy nakładają na niego dodatkowe obowiązki formalne.

Faktura (przepis art. 136 ust. 1 ustawy o VAT)

Jeżeli w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem jest podatnik wymieniony w art. 15 (a zatem tak jak w naszym przykładzie – jest to polski podatnik) uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106e, następujące informacje:

  • adnotację „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135–138 ustawy o ptu” lub „VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE”;
  • stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
  • numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
  • numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Ewidencja (przepis art. 138 ust.1 ustawy o VAT)

Poza umieszczeniem na fakturze dodatkowych informacji podatnik ten obowiązany jest podać dodatkowe informacje w prowadzonej ewidencji. Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu podatnik ten podaje w prowadzonej ewidencji ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej.

Deklaracja i informacja podsumowująca (art. 138 ust.1 pkt 5 ustawy o VAT)

W przypadku gdy drugim w kolejności podatnikiem VAT w procedurze uproszczonej jest podatnik, o którym mowa w art. 15, jest on obowiązany wykazać dane o dokonanych transakcjach odpowiednio w deklaracji podatkowej oraz informacjach podsumowujących.

Spółka wykazuje transakcję trójstronną w informacji podsumowującej (w części C i D deklaracji VAT-UE w kolumnie „d”) oraz w deklaracji VAT-7 (w części C – w poz. 23 (bez wartości podatku) oraz w części F – w poz. 66).

Zagadnienie transakcji łańcuchowych, w tym transakcji trójstronnych jest jednym z najbardziej skomplikowanych zagadnień na gruncie ustawy o VAT. Nic zatem dziwnego, że podatnicy często mają wątpliwości co do prawidłowości rozliczeń tych transakcji.

Jeśli macie Państwo problem z właściwym zidentyfikowaniem lub rozliczeniem tych transakcji – zapraszamy do skorzystania z usług naszej kancelarii. Z naszą pomocą unikniecie Państwo ryzyka zakwestionowania prawidłowości rozliczeń przez organy administracji skarbowej.

Jeżeli zastanawiacie się Państwo nad kompleksowym przeszkoleniem z zakresu podatku VAT – zapraszamy do skorzystania z oferty szkoleniowej Kancelarii ES-Doradztwo.

Podczas szkoleń kładziemy nacisk na ich praktyczny aspekt – stąd spotkania mają charakter warsztatowy. Prowadzimy je w formule on-line, stacjonarnej lub hybrydowej.

Program jest każdorazowo opracowywany pod potrzeby konkretnego klienta, a zatem macie Państwo wpływ na jego ostateczny kształt i to Wy decydujecie o tym, jakie zagadnienia zostaną omówione podczas spotkania.

Jeżeli jesteście Państwo zainteresowani naszą ofertą szkoleniową, prosimy o wysłanie krótkiej wiadomości na maila: kontakt@es-doradztwo.pl z podaniem:

  • wstępnie wybranego tematu szkolenia,
  • ilości uczestników,
  • oraz formuły w jakiej szkolenie ma zostać przeprowadzone (stacjonarne/on-line/hybrydowe).

Podanie tych danych pozwoli nam przygotować ofertę szkoleniową.

 

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top